De hedendaagse sprookjes van Once Upon a Time

En ze leefden nog lang en gelukkig... Sneeuwwitje en de prins, Doornroosje en de prins, Ariël en de prins, Assepoester en de prins... als we Disney moeten geloven is het heteroseksuele huwelijk met een machtige man het perfecte 'happy end'. Hoewel nu naast heteroseksuele liefde, ook andere vormen van liefde worden gevierd door nieuwere films zoals de populaire 'Frozen' waarin de sterke zusterband tussen Elsa en Anna wordt gevierd, is het huwelijk toch lang het ultieme doel van de vele sprookjes van Disney geweest. Enkele mensen kennen ook de grimmigere sprookjesvertellingen van de gebroeders Grimm, maar Disney is vrij dominant in het bepalen van hoe de meeste mensen de verhalen van Assepoester, Sneeuwwitje, Pocahontas en anderen kennen. Het heteroseksuele huwelijk en het kind dat daaruit voortvloeit is de gelukkigste samenstelling van een gezin, en, o, wee, als er een stiefmoeder in het spel komt.



De serie Once Upon a Time geeft echter een hedendaagse twist aan deze sprookjes. Voortbouwend op waar de Disneyverhalen eindigen, blijkt dat het leven na het huwelijk niet enkel rozengeur en maneschijn is. Veel meer soorten familieverbonden komen aan bod in de serie, die recht doet aan de meer complexe familiestructuren die we tegenwoordig kennen. Kerstmis met je familie is niet voor iedereen meer zo simpel als naar mam en pap, soms zijn die niet meer bij elkaar, of is er één overleden, en is er een lieve stiefmoeder of stiefvader, of misschien heb je wel twee moeders, of heb je een 'echte' moeder en een adoptiemoeder.

Kerstmis vieren in Once Upon a Time zou ook niet simpel zijn. Het hoofdpersonage in deze tv serie heet Emma. Zij is de dochter van Sneeuwwitje en 'Prince Charming'. Door een vloek van de boze stiefmoeder van Sneeuwwitje, Regina, (die overigens later in de serie bij de helden hoort in plaats van bij de vijanden), is zij echter in een parallelle wereld aan de sprookjeswereld opgegroeid: in de onze. Daar had ze een moeilijke jeugd waar ze steeds moest wisselen van pleeggezin naar pleeggezin. Ze kreeg een kind waar ze niet aan toe was, Henri. Door de vloek zijn ondertussen alle andere personages uit de sprookjeswereld in een dorp, Storybrook, in onze wereld terecht gekomen, maar zonder hun geheugen, en dus niet in staat Emma te zoeken, omdat ze simpelweg niet van haar bestaan weten. Daarnaast staat de tijd voor de sprookjesfiguren in Storybrook  stil. Interessant genoeg wil de boze stiefmoeder Regina een kind adopteren en krijgt Henri, Emma's zoon, als kind. Als Emma uiteindelijk naar het dorp van de sprookjesfiguren komt, is haar moeder bijna net zou oud als zij en wordt ze weer de moeder van een jongen die al een adoptiemoeder heeft. Henri heeft dus twee moeders, Regina en Emma. Dit is slechts nog maar een stukje van de ingewikkelde familiebanden in Once Upon a Time.

Klik hier voor een grotere afbeelding

Wat deze serie hierdoor toont aan de kijker is dat het heteroseksuele huwelijk niet het gelukkig einde van je leven is en dat er ook meerdere gelukkige eindes zijn. Daarnaast bespreekt de serie door de ontwikkeling van de boze stiefmoeder Regina tot een ware heldin, hoe mensen zichzelf beteren en dat een slechterik zijn niet betekent dat je je hele leven slecht bent. In plaats van zwart en wit laat Once Upon a Time dus vele tinten grijs zien. En ik denk dat men wel eens toe is aan de mogelijkheid op een ander gelukkig einde dan die Disney voorstelt.