Ingepeperd: Links van de Week

via

Mitchell Esajas van New Urban Collective legt even haarfijn uit waarom het beledigende woord 'neger' niet kan en nooit heeft gekund.

Van Woerkom wordt waarschijnlijk de nieuwe nationale ombudsman, maar maakte een aantal jaar geleden een vrij racistische opmerking...

Iggy Azalea staat met twee nummers in de Billboard top 100, maar vraagtekens kunnen worden gezet bij haar rapaccent.

Een artikel over de schietpartij in California van vorige week, en wat dit te maken heeft met percepties van mannelijkheid.

#YesAllWomen vs. #NotAllMen

En een nieuwe: #AllMenCan (En een korte beschouwing van Feministing van deze hashtag)

We schreven zelf al eerder een soortgelijk stuk: misogynie onder 'nerds'.

Een interview met Anita Sarkeesian van Feminist Frequency, dat seksisme en genderrepresentatie in games aan de kaak stelt. Hopelijk betekent dit snel een nieuwe video!

Ook een fanatieke Mad Men kijker? Laten we het eens over de vrouwen hebben.

De kracht van de kaft

Simon Stevens via the Atlantic

Als jij 'Afrika' in één beeld zou moeten vangen, wat zou je dan kiezen? Nou, uitgevers weten het wel: een oranje lucht en een acaciaboom op de savanne. Een aantal weken geleden kwam de blog Africa is a Country met een artikel over de eenzijdige boekkaften voor literatuur dat zich ergens in Afrika afspeelde. Een Twitteraar merkte op: het is duidelijk dat de beeldvorming van Afrika voornamelijk zijn oorsprong vindt in The Lion King. Maar niet alleen het continent Afrika: ook boeken over Islam worden in overvloed afgebeeld met besluierde vrouwen. Waarom eigenlijk?

Van Cookie tot hip hopera Trapped in the Closet: R. Kelly

Op YouTube kun je de inmiddels 33 afleveringen lange hip hopera Trapped in the Closet van R. Kelly bekijken. R. Kelly rapt/zingt een uitgebreid verhaal over verscheidene karakters, die aan elkaar gelinkt zijn door seksuele relaties of familie banden. Ik zal hier niet alle 33 episodes samenvatten, maar het is zeker de moeite waard om ze te bekijken.

Ingepeperd: Links van de week

Worldunderwater.org - Klimaatverandering in A'dam

Het is een populaire site onder betrokken jongeren, maar hoeveel hebben we er nou eigenlijk aan?

De Volkskrant publiceert een artikel dat een mythe uit de evolutionaire psychologie de doek om doet.

Deze website visualiseert klimaatsverandering.

Wat als we kinderen vertellen dat we seks voor plezier hebben? Een interessant artikel over sekseducatie.

In navolging op een eerder artikel op deze blog: ja, er is een jongensprobleem op scholen, maar er is een meisjesprobleem op de werkvloer.

Prins Oberyn Martell: een baze biseksueel.

Overwegingen om als Westers iemand vrijwilligerswerk in het buitenland te doen.

Schande werd er gesproken over de Iraanse jongeren die werden opgepakt voor hun remake van Happy: over beeldvorming van Iran.

Waar komt het nieuwe seksisme vandaan?

Feministing schreef een uitstekend artikel (met nog meer links!) over het waarderen van verschillende lichamen en lichaamsbeelden.

Ooit gehoord van feministische biologie?

Opzij met de Opzij

via

Afgelopen dinsdag kondigde Opzij, het eerste en enige oorspronkelijk feministische maandblad van Nederland, aan dat ze een vervanger hebben gevonden voor Margriet van der Linden, die van de zomer aftrad als hoofdredacteur van het blad. Aangenaam kennis te maken: "Irene Bel (36), hoofdredacteur van New Scientist, getrouwd en moeder van twee kinderen".

In het persbericht legt de nieuwe hoofdredacteur uit wat feminisme voor haar betekent: ze geeft toe dat ze geen jarenlange affiniteit heeft met Opzij noch met feminisme, maar dat ze de beweging dankbaar is dat zij, naast het hebben van een gezin, kranten en bladen kan besturen in een leidinggevende functie. Haar visie op het feminisme is dan ook kort samen te vatten onder de noemer 'sociaal-economische gelijkheid' tussen man en vrouw. Ze gaf het al zelf toe, maar nu is het al helemaal duidelijk: een brede, veelomvattende opvatting van feminisme heeft Bel (nog) niet.

"Ik vond het boek beter"

Het is een populaire uitspraak. Wanneer je zegt, "ik vond het boek beter," zeg je namelijk ook meteen, "goed he, ik heb het boek gelezen!" Film studies, televisie studies en nu ook game studies hebben vaak gestreden en strijden nog steeds om een impliciete hiërarchie binnen de media ongedaan te maken. In plaats daarvan hoopt menigeen dat boek, film, game en televisie vanuit gelijk oogpunt worden beoordeeld. De uitspraak, "ik vond het boek beter" helpt daarbij niet.

Ingepeperd: Links van de Week

Feminist Frank via PolicyMic

"Echte mannen...": een analyse van de zogenaamde 'dude feminism'.

Wat dan wel? Altijd handig: tips voor de (toekomstige) mannelijke feminist.

En een lang maar gebalanceerd artikel over de controversiële Men's Right Movement.

Nicholas Kristof schrijft in de New York Times over de voordelen van het opleiden van meisjes.

Niet per se iets van deze week, maar wel een heftige en goede documentaire die een belangrijk probleem bespreekt in het Amerikaanse leger: The Invisible War.

Over bondgenootschap tussen zwart en wit in het strijden tegen racisme: deel 1 en deel 2.

De nieuwe blog Exposed van EYE levert interessante artikelen over film van filmliefhebbers van tussen de 20 en de 30 jaar.

Wat kritiek en wat lof: de representatie van Gwen in the Amazing Spider Man 2 in Variety. Pas op: SPOILERS!

Het mannelijk rolmodel

via

Het kwam weer eens in de Volkskrant: het tekort van mannelijke docenten in het basisonderwijs (7 mei). Het CNV onderwijs, de vakbond voor diegenen die in het onderwijs werken, kwam met drie voorstellen om de 'Hij-instroom' in het onderwijs te bevorderen. Het is waar: vrouwen zijn oververtegenwoordigd in het onderwijs: zowel als docent als wel als leerling of student.

Onderwijsinstanties, politiek en media luidde de noodklok: jongens missen rolmodellen voor de klas! Dat jongens achterlopen op meisjes in het onderwijs werd gewijd aan de inhoud van het onderwijs, dat te 'talig' zou zijn voor jongens, maar ook aan de onderwijsmethode van vrouwelijke docenten, die jongens niet lekker laten ravotten in de klas. Zo worden vrouwelijke leraressen stereotiep neergezet, als passief en zachtaardig, die geen idee hebben van de belevingswereld van jongens.

In de eerste instantie ergerde ik me dood aan deze discussie. Vooral stoorde ik me aan het woord 'feminisering' van het onderwijs. Bah, wat heb ik een hekel aan dat concept. Feminisering van het onderwijs, feminisering van de samenleving. Oh nee, de vrouwen nemen over! Het feit dat in andere sectoren mannen oververtegenwoordigd, zoals bijvoorbeeld in lokale en landelijke politiek, zijn wordt maar even terzijde geschoven. Maar deze masculinisering is geen probleem?

Ik vind dit nog steeds, maar ik ben ook feminist, en wel eentje die representatie en rolmodellen hoog in het vaandel houdt. Net zoals meisjes een rolmodel nodig hebben, bijvoorbeeld van vrouwen in leidinggevende of traditioneel "mannelijke" functies, hebben jongens dat natuurlijk ook nodig.

Het geluid in The Double

De nieuwe film van regisseur Richard Ayoade is moeilijk te vergelijken met zijn eerdere film Submarine uit 2010. Van romantisch en lichte decors, gaat het in The Double naar een plek waar het altijd donker is. Simon James lijkt door zijn omgeving en medemens uit het bestaan gedrukt te worden. Waar de techniek hem massaal faalt, lijkt hij voor niemand te bestaan. Dit leidt in eerste instantie tot grappige en enigszins herkenbare scenes van frustratie. Zoals wanneer een lift eerst niet reageert en dan plots toch wel. Alles neemt echter een rare wending wanneer James Simon, die een exact kopie van Simon James is, langzamerhand Simon's leven overneemt.

Ingepeperd: Links van de Week

via Buzzfeed

Groot nieuws: dit jaar zijn er alleen vrouwelijke kanshebbers voor de prestigieuze Academica Literatuurprijs voor debuterende schrijvers.

Wel een beetje Cosmo, maar ook goed: the Why Girl bespreekt hoe om te gaan met kritiek op afrohaar.

Nog wat over ons lichaamsbeeld: hoe sociale media en eetproblemen elkaar in de hand werken.

We konden al onze maatschappelijke privileges checken, maar ik weet nu ook op een schaal van 1 tot 64 hoe erg ik mannen haat (NB: ik scoorde 4 uit de 64).

Hoe voelt het om als zwarte vrouw witte mannen te bestuderen?

Videogames kunnen ideale virtuele plekken zijn voor LHBTs.

En dan nog wat visuele, prikkelende werkjes om het weekend mee door te komen:

Waarom Wonder Woman geen Marvel-film kan worden.

In de huizen van rijke mensen schilderde deze man de mensen die in dienst zijn om ze op orde te houden.

Tot slot: een fotoserie van een kamp voor LHBT-kinderen.

Breaking Out: interview met fotografe en Duke studente Julia Dunn

Alle foto's in deze post zijn gemaakt door Julia Dunn voor Duke Women's Center's 2014 Breaking Out Project

De prestigieuze Duke universiteit in de Verenigde Staten kwam al eerder met het project You Don't Say, over de kracht van woorden, en nu ook weer met Breaking Out georganiseerd door hun Women's center, dat de slachtoffers van seksueel geweld op de campus een stem wilt geven. Julia Dunn is tweedejaarsstudente en is als fotografe betrokken geraakt bij Breaking Out. Ze vertelt over hoe ze bij het project betrokken is geraakt, en over het verschil tussen Nederland en de VS wat betreft de bespreekbaarheid van seksueel geweld.

Hoe ben je bij het project betrokken geraakt? Waarom heb je besloten mee te doen?

Op Duke ben ik heel erg geïnteresseerd geraakt in documentaire fotografie. Ik heb in 2013 een documentaire fotografie vak gekozen, waarvoor ik kinderen in hun kamer fotografeerde voor mijn eigen project. Daarnaast heb ik me meer verdiept in portretfotografie door mijn vrienden te fotograferen. Toen ik over dit project op Facebook las, wist ik dat ik erbij betrokken wilde raken. Een verhaal is zoveel sterker als zij non-verbaal via beelden wordt verteld. Deze zomer ga ik voor een organisatie werken die slachtoffers van seksueel geweld in New York helpt met rechtelijke en persoonlijke kwesties, en ik dacht dat Breaking Out hier heel goed bij aansloot. Ik wilde meer ervaring opdoen met fotografie die schokkend is en ik hoop dat mensen zich hiermee kunnen identificeren. De vrouwen die ik tijdens dit project ontmoet heb, zijn sterk en moedig om hun verhaal zo publiek te vertellen. Ik vond het indrukwekkend om hun verhalen te horen en hun te fotograferen. Verder kende ik de organisator van het project en wist dat ik graag met haar samen wilde werken hieraan.

Wat is het verschil tussen een gamer en een speler van videogames?

Negatieve perceptie op de term 'gamer'

Ik schiet mensen neer, omdat ik dat een leuk tijdverdrijf vind. Tegelijkertijd probeer ik te voorkomen dat de Verenigde Staten in 2025 in een oorlog met China belandt. Daarnaast probeer ik aliens van me af te vechten terwijl ik een belangrijke missie vervul. In een fantasierijk landschap vecht ik met draken. Dit doe ik niet iedere dag. Nu ik in Londen zit en mijn Xbox in Amsterdam is achtergebleven, doe ik het al helemaal bijna nooit. Ik schrijf wel mijn scriptie over Black Ops 2 en mannelijkheid, en heb dus veel gelezen over videogames. Ik speel games en ik ben er in geïnteresseerd, ben ik dan ook een gamer? Zo zou ik het zelf niet noemen.

Ingepeperd: Links van de Week

Maar niet alle mannen...

Cannes heeft een superdiverse jury dit jaar!

Minderheden moeten gewoon wat zelfverzekerder worden en dan worden ze wel succesvol: ja hoor!

Links in Amerika = wit in Amerika

BBC radio had J. K. Rowling te gast!

Kritiek op #weareallmonkeys.

Toerisme in de sloppenwijk.

Welke privileges hebben mannen ten opzichte van vrouwen wanneer ze gamen? Een checklist, gebaseerd op een checklist voor de onzichtbare privileges van witte mensen, wijst het uit.

Meer games: de mannen die het spel My Little Pony Friendship is Magic spelen.

Dit duo ontleedt de Wereld Draait Door.

Een fotoproject om een nieuwe generatie voorbeelden van helden en heldinnen te geven, met uitspraken van onder andere Janelle Monae en Rosa Parks: Because of Them We Can

Racisme, verkrachting en sexisme in Game of Thrones: stoppen met kijken?

Zou dit jou opvallen?

De blonde leider: populisme in Game of Thrones

via

Ik mag van mezelf eigenlijk niet dit stukje schrijven. Ten eerste: Game of Thrones is overal, en elke theorie wordt losgelaten op de serie en zijn karakters. Ten tweede: zelfs op deze blog, die maar twee schrijfsters heeft, ben ik niet de Game of Thrones expert: Zowi heeft er al eerder een stukje over geschreven. Dat niet alleen, haar bachelorscriptie was gewijd aan de representatie van de Ander in de serie.

Toch ga ik het doen, zodat het onderwerp zelf ook uit mijn hoofd komt. In de aflevering van afgelopen zondag, Oathkeeper, werd er weer veel gefocust op Daenerys Stormborn, Khaleesi of the Great Grass Sea, Mother of Dragons, Breaker of Chains (etc., etc.). Met behulp van haar leger, bevrijdt ze in de aflevering weer slaven van het juk van hun meesters door ze op te jutten tot een revolutie: 'Dood de meesters' wordt er op de muren geschreven. Als de meesters naar Daenerys worden gebracht, is de vraag, wat gaat er met hen gebeuren? Het antwoord wat Daenerys gaf gaf mij inzicht in de populistische retoriek die zij heeft ontwikkeld om haar doel te bereiken. Helaas wordt door deze retoriek haar karakter ook steeds eenzijdiger.