‘Omgekeerd Racisme’ Mythes Moeten Stoppen

 Omgekeerd racisme bestaat niet. Nee, echt niet.

Dit is een artikel oorspronkelijk gepubliceerd op de website van de Huffington Post, geschreven door Zeba Bay. Ik heb het artikel vertaald uit het Engels, omdat ik denk dat dit voor Nederlanders ook een interessant artikel is en hier het probleem met omgekeerd racisme erg goed wordt uitgelegd. Voor het originele artikel zie hier.

De omgekeerd racisme kaart wordt vaak gespeeld door witte mensen wanneer ze door zwarte mensen worden beschuldigd van racisme en discriminatie, of wanneer er plekken worden gecreëerd waar ze geen onderdeel vanuit mogen maken (zogenaamde ‘safe spaces’ voor discussies over racisme etc.). De impuls om dit omgekeerd-racisme-argument te gebruiken, is vaak terug te leiden naar een verlangen om te bewijzen dat mensen met een niet-witte huidskleur het nog niet zo slecht hebben, dat zij niet de enigen zijn die achtergesteld zijn of aangevallen worden vanwege hun ras. Het is alsof we de Olympische Spelen van Racisme spelen. En het klopt bovendien helemaal niet.

Uiteindelijk gaat het om waar de betekenis van racisme vandaan komt. Op een gegeven moment is de daadwerkelijke betekenis van racisme vermengd geraakt met andere aspecten racisme – vooroordelen, bigotterie, onwetendheid etc. Het is waar: witte mensen kunnen bevooroordeeld worden door zwarte mensen en andere niet-witte mensen. Zwarte mensen en andere niet-witte mensen kunnen ongeïnformeerde, achterhaalde ideeën hebben over witte mensen. Niemand probeert dat te ontkennen. Maar racisme is veel ingewikkelder dan dat.

Voordat je boos wordt en me een gemene mail gaat sturen over hoe omgekeerd racistisch dit artikel is, blijf alsjeblief rustig en probeer te luisteren, informeer jezelf.

Deze scene komt uit Dear White People (2013) en legt het bovenstaande vrij duidelijk uit:

"De term racisme beschrijft een systematische voordeel dat mensen bezitten op basis van hun ras. Zwarte mensen kunnen niet racistisch zijn omdat we niet profiteren van zo'n systeem."

Sommige mensen versimpelen de term 'racisme' tot een groep die een andere groep niet respecteert en denken dat racist en bevooroordeeld verwisselbaar zijn. Maar racisme is een concept dat opereert op zowel een individueel als een institutioneel niveau (zowel individuen hebben er mee te maken, maar ook de maatschappij als geheel).

Racisme is in essentie een systeem waarin een dominant ras profiteert van de onderdrukking van anderen – of ze dit nu willen of niet. We leven niet in een maatschappij waarin elke raciale groep gelijke macht, status en mogelijkheden heeft. Ja, witte mensen over de hele wereld en door de geschiedenis heen hebben misdaden gekend als slavernij en vervolging. Maar in de specifieke context van de Amerikaanse geschiedenis (en dit geldt ook voor de Nederlandse geschiedenis) zijn witte mensen niet tot slaaf gemaakt, uitgebuit of gekolonialiseerd, op de schaal dat dit wel bij zwarte mensen is gebeurd. Witte mensen ervaren niet hetzelfde niveau aan baan- of woningdiscriminatie, politie geweld, armoede of opsluiting als het niveau waarop zwarte mensen dit ervaren. Dit is niet om te zeggen dat witte mensen geen armoede of politie geweld ervaren, maar, opnieuw, het wil zeggen dat ze dit niet op dezelfde schaal hebben ervaren – niet eens in de buurt daarvan. En dat is de realiteit van racisme.

Wat zo opvallend is aan het omgekeerd racisme argument is dat het toont dat sommige racisten een diepe noodzaak voelen te ontkennen dat ze enig privilege hebben. In plaats van de realiteit van de discriminatie die sommige zwarte mensen tegenkomen, te erkennen, doen racisten er alles aan om deze ongelijkheden te rechtvaardigen.

[...]

Een kleine toevoeging van mijzelf, een video van Ameer Rahman: "Ik zou enkel een racist kunnen zijn als ik een tijdmachine had en daarmee terug ging naar een tijd voordat Europa de rest van de wereld kolonialiseerde":